Korona to taka „czapka” zacementowana na oszlifowanym zębie. Należy do stałych urządzeń protetycznych i można zamocować ją na własnym zębie lub na implancie. Takie urządzenie zdejmuje lub zakłada wyłącznie stomatolog, w przeciwieństwie na przykład do protezy zębowej, którą można wyjąć z buzi w każdej chwili.
Kiedy stosujemy koronę zębową
Korona zębowa służy całkowitemu przykryciu uszkodzonego zęba. Jej zadaniem jest nie tylko wzmocnienie i ochrona tego zęba, ale również poprawa jego wyglądu. Dzięki koronom możemy zmienić kształt i kolor zębów, co znacząco wpłynie na zmianę naszego uśmiechu.
Koronę zębową warto zastosować w przypadku bardzo dużych wypełnień, które stanowią większą część zęba. Inne wskazania to na przykład zabezpieczenie słabego zęba przed złamaniem, naprawa już złamanego zęba, potrzeba zamocowania mostu czy przykrycie implantu. Z punktu widzenia działań czysto estetycznych, koronę zakładamy by zakryć przebarwiony lub zniekształcony ząb.
Niestety nie zawsze korona rozwiązuje nasz problem. Nie można jej założyć na ząb, a właściwie na jego pozostałość, która wystaje nad dziąsło na mniej niż 2 mm. Koron nie zakładamy także na zęby, które zostały silnie zniszczone przez próchnicę, tj. choroba dotarła już do dziąsła, albo głębiej. W takim przypadku konieczne jest najpierw leczenie.
Rodzaje koron zębowych
Korony możemy podzielić ze względu na materiał, z jakiego zostały zrobione.
korona porcelanowa – porcelanę można dopasować do naturalnego koloru zęba. Korona porcelanowa może być nałożona na podbudowę ceramiczną lub złotą (zalecaną do zębów bocznych).
korona porcelanowa na podbudowie ze złota – ze względu na przeciwpróchnicze działanie złota, jest idealna dla osób z bardzo zniszczonymi zębami.
korona pełnoceramiczna – wyglądem podobna jest do zębów naturalnych, co wygląda ładnie i estetycznie. Ta korona najlepiej sprawdza się na zębach przednich.
korona pełnometalowa – obecnie niezalecana i bardzo rzadko stosowana
korona kompozytowa, akrylowa – to rodzaj korony tymczasowej.
Jak trwałe są korony zębowe
Trwałość koron zębowych w dużej mierze zależy od zastosowanych technik i precyzji wykonania. Dobrze założona korona wytrzyma nawet 20 lat, ale tylko pod warunkiem, że jej właściciel zastosuje się do wskazówek stomatologa. O korony dbamy bowiem jak o własne zęby, szczotkując je regularnie pastą z fluorem, szczególnie w miejscach gdzie stykają się z dziąsłem. Warto również pamiętać, aby nie przegryzać nimi twardych przedmiotów i chronić je od uderzeń. Zapominamy zatem o rozgryzaniu orzechów, przegryzaniu landrynek czy otwieraniu butelek z kapslem.
Korony nie da się wybielić. Planując zatem założenie jej na jednym z przednich zębów warto wykonać wcześniej zabieg wybielania, (jeśli w ogóle taki jest w planach).
Jak zakłada się koronę
Na pierwszej wizycie stomatolog oceni możliwości założenia korony. Być może pojawi się potrzeba przeleczenia zęba przed przygotowaniem do dalszej pracy. Jeśli ząb był już leczony kanałowo, lekarz powinien wykonać kontrolne RTG, aby ocenić czy kanały są prawidłowo wypełnione.
Kolejny krok, to szlifowanie zęba – trzeba pomniejszyć go z wszystkich trzech stron, aby zrobić miejsce na założenie „czapeczki”. Ścianki korony mają około 2 mm grubości z każdej strony, więc o tyle mniejszy będzie ząb po oszlifowaniu. Szlifowanie zęba wykonuje się w znieczuleniu miejscowym i jest to zabieg całkowicie bezbolesny.
Po oszlifowaniu dentysta bierze wycisk z jamy ustnej w miejscu oszlifowania i zębów sąsiednich. Wycisk pojedzie do pracowni protetycznej, natomiast pacjent otrzyma od lekarza koronę tymczasową, wykonaną na miejscu. Zanim jednak rozpoczną się prace nad stworzeniem korony, trzeba ustalić jej kolor z pomocą specjalnego kolornika.
Kolejny etap, to przymiarka i zamocowanie gotowej korony. Jeśli po wstępnym dopasowaniu wszystko spełnia oczekiwania klienta, korona zostaje zacementowana na zębie filarowym. Od tej chwili należy dbać o nią jak o własny ząb.