Leczenie kanałowe budzi wśród pacjentów mnóstwo skrajnych emocji. Strach i brak wiedzy na temat endodoncji mogą prowadzić do podjęcia decyzji o zaniechaniu leczenia na rzecz ekstrakcji chorego zęba.
Leczenie endodontyczne jest bardzo drogie, bolesne, wymaga wielu wizyt w gabinecie i jest nieprzewidywalne w skutkach… To najczęściej powtarzane mity na temat leczenia kanałowego. Tymczasem nowoczesna stomatologia dysponuje szerokim wachlarzem metod oraz zaawansowanych technologii i urządzeń umożliwiających skuteczne, szybkie i bezbolesne leczenie endodontyczne.
Przedstawiamy najważniejsze fakty i rozprawiamy się z mitami o leczeniu kanałowym.
Leczenie endodontyczne nieodłącznie wiąże się z bólem – mit
Nie! Współczesna medycyna oferuje możliwość minimalizowania i eliminowania bólu podczas różnego rodzaju zabiegów, w tym zabiegów stomatologicznych. W leczeniu endodontycznym stomatolog dobiera środki znieczulające i metody ich podania do konkretnego pacjenta/ki, uwzględniając między innymi jego/jej wrażliwość na ból.
Warto sprawdzić jak wybrać dobrego stomatologa: https://www.dental-design.com.pl/higiena-zebow/dobry-stomatolog-jak-go-rozpoznac/
U zdecydowanej większości pacjentów udaje się uzyskać efekt całkowitego wyłączenia dolegliwości bólowych. Tylko u nielicznych pacjentów skuteczność znieczulenia może być obniżona, najczęściej ze względu na stan zapalny, występowanie nerwu dodatkowego lub istnienie nieprzepuszczalnych dla cząstek preparatu znieczulającego kanałów TTXR.
Usunięcie zęba jest korzystniejsze od leczenia kanałowego – mit
Nawet najnowocześniejsze implanty i perfekcyjnie wykonana proteza nie zastąpią naturalnego uzębienia! Implanty i korony oraz protezy są dla naszego organizmu ciałami obcymi, które mogą wywoływać dyskomfort i negatywnie odbijać się na samopoczuciu. Prawidłowo wyleczony kanałowo ząb może służyć przez wiele lat.
Sukces leczenia endodontycznego jest zagwarantowany – mit
Mimo zaawansowanych metod leczenia oraz umiejętności i doświadczenia stomatologa, zdarza się, że chorego zęba nie da się uratować. Ryzyko niepowodzenia w leczeniu jest wyższe w przypadku zębów z zakrzywionymi, nietypowymi i niedrożnymi korzeniami.
Stomatolog proponujący pacjentowi leczenie kanałowe przedstawia szczegółowo plan, przewidywane efekty oraz ewentualne ryzyko. Dzięki temu pacjent ma możliwość podjęcia świadomej decyzji.
Po leczeniu kanałowym ząb może wykazywać większą podatność na złamania – fakt
Leczenie endodontyczne wymaga ekstyrpacji (usunięcie miazgi) oraz dokładnego oczyszczenia wnętrz korzeni zęba. W efekcie korona zęba może być osłabiona i nieco bardziej podatna na uszkodzenia mechaniczne (kruszenie, pękanie) czy przebarwienia.
Zachowany i wzmocniony korzeń zęba pozwala wówczas na odbudowanie zęba z zastosowaniem odpowiedniego wkładu koronowo-korzeniowego oraz korony protetycznej. Przebarwione zęby można poddawać zabiegom wybielającym.
Brak bólu w martwym zębie nie wyklucza potrzeby leczenia endodontycznego – fakt
Brak dolegliwości bólowych ze strony chorego zęba jest jedną z najczęstszych przyczyn, dla których pacjenci nie decydują się na rozpoczęcie lub kontynuowanie leczenia. W dłuższej perspektywie wiąże się to z ryzykiem utraty zęba, ryzykiem zainfekowania zębów sąsiednich oraz rozwojem groźnych dla zdrowia i życia pacjenta chorób odogniskowych.
Nieleczone zęby, których martwa miazga stanowi pożywkę dla bakterii, mogą prowadzić między innymi do rozwoju sepsy, chorób układu krwionośnego, chorób nerek, udaru mózgu, problemów dermatologicznych oraz poronień.
Leczenie kanałowe wymaga wielu wizyt u dentysty – mit
Współczesna stomatologia umożliwia przeprowadzenie leczenia endodontycznego nawet w ramach jednej wizyty! Standardowo wyleczenie kanałowe jednego zęba zamyka się w maksymalnie 2-3 wizytach w gabinecie dentystycznym.
Leczenie endodontyczne nie wymaga zdjęć RTG i tomografii komputerowej – mit
Prześwietlenie rentgenowskie jest podstawowym badaniem wykonywanym w ramach diagnostyki obrazowej. RTG pozwala między innymi na określenie liczby i kształtu kanałów oraz dokładną ocenę stanu tkanek okołowierzchołkowych. Prześwietlenie może być powtórzone na dowolnym etapie leczenia, najczęściej w celu zweryfikowania wyczyszczenia czy prawidłowego wypełnienia kanału przed wykonaniem stałego wypełnienia korony.
W razie jakichkolwiek wątpliwości stomatolog może zdecydować o konieczności rozszerzenia diagnostyki o wykonanie tomografii komputerowej.
Stosowanie mikroskopu podczas leczenia kanałowego przewyższa skuteczność terapii przeprowadzanej bez jego użycia – mit/fakt
Mikroskop jest urządzeniem, które ułatwia pracę stomatologa. Możliwość optycznego powiększenia opracowywanego obszaru pozytywnie przekłada się na dokładność i precyzję wykonywanych zabiegów. Może również ułatwiać odnajdywanie kanałów i przyspieszać pracę.
Należy jednak pamiętać, że za skuteczność leczenia odpowiada stomatolog. Doświadczony lekarz, posiadający wiedzę na temat anatomii oraz fizjologii i histologii zęba, jest w stanie przeprowadzić efektywne leczenie endodontyczne z wykorzystaniem standardowych narzędzi oraz powiększenia uzyskanego dzięki lupie stomatologicznej.
Ząb po leczeniu endodontycznym jest martwy – fakt
Leczenie kanałowe jest możliwe po usunięcia miazgi zęba, co w praktyce oznacza, że ząb po leczeniu endodontycznym jest martwy. Obecnie najczęściej stosuje się ekstyrpację, czyli usunięcie miazgi komorowej i kanałowej z zastosowaniem tzw. miazgociągu. To maksymalnie precyzyjna i bezpieczna metoda pozwalająca zachować m.in. tkanki przyzębia.
Wcześniej wykonywano dewitalizację zęba, który miał być leczony kanałowo. Do tzw. „zatruwania zębów” stosowano pastę zawierającą paraformaldehyd, która miała wywoływać martwicę i mumifikację miazgi. Niewystarczające zaizolowanie opracowywanego zęba podczas zabiegu, nieszczelne wypełnienie tymczasowe i niedotrzymanie przez pacjenta terminu kolejnej wizyty (po 6-8 dniach) wiązało się z wysokim ryzykiem przedostawania się trującej substancji do sąsiednich tkanek i całego organizmu.
Obecnie dewitalizacja stosowana jest sporadycznie, niemal wyłącznie w sytuacjach, w których nie ma możliwości skutecznego znieczulenia pacjenta w celu przeprowadzenia leczenia kanałowego zębów.